Paardrijden in La Dolce Italia …
La Dolce Italia … veel verder dan de kunststeden Rome, Venetië en Milaan ben ik nog niet geraakt. Dus ik ben heel benieuwd naar het Italiaanse platteland. Toscane here we come!
De vlucht is netjes op tijd en ook de pick up van de huurwagen verloopt vlot. Je kan kiezen voor luchthaventransfers of een auto huren. Omdat wij en route graag nog een stapke doen kozen we voor deze optie. Onze eerste stop is San Gimignano; een auto vrij middeleeuws dorp met kleine straatjes, terrasjes en leuke winkeltjes én genieten van het beste ijs ter wereld (na een wachtrij van 40 minuten kan dat smaken 😊).
Na onze lunch rijden we onder een staalblauwe hemel richting Castellare di Tonda. De rit van naar dit Country Resort duurt (zonder stop onderweg) ongeveer anderhalf uur. Aan de receptie worden we hartelijk verwelkomd en krijgen we uitleg over de ligging van ons appartement. We nestelen ons in de bar en krijgen een glaasje prosecco aangeboden. Heerlijk eventjes niets doen bij het geluid van tientallen zwaluwen die over onze hoofden vliegen.
Het Country Resort is opgedeeld in verschillende boerderijgebouwen met een aantal logeer units in. Wij hebben 1007, op wandelafstand van het restaurant, de spa én van de paarden. Het appartement heeft een ruime (volledig ingerichte) keuken, badkamer met douche en twee slaapkamers en biedt een prachtig uitzicht op de glooiende Toscaanse heuvels. Omdat het stralend weer is installeren we ons eerst nog even in de comfortabele ligzetels aan het grote (niet verwarmde) zwembad.
De tijd vliegt en voor we het weten is het dinner time: Toscaans buffet met oa mozzarella, ricotta kaas, gnochi, spinazielasagne en verschillende desserts. We laten het smaken en genieten ondertussen van een (inbegrepen) fles huiswijn (hier geproduceerd). Na het diner maken we nog een korte wandeling bij zonsondergang. Tegen half tien is het licht uit (letterlijk en figuurlijk). Morgen in het zadel. Si!
Wakker worden door kwetterende zwaluwen, jouw raam opengooien en een zonovergoten Toscane zien. Wie zou hier niet blij van worden??? Het buffet ontbijt is zeer uitgebreid en boordevol verse producten; heerlijke kazen, eierbereidingen, fruit, verschillende sapjes, granen, broodsoorten, zoete lekkernijen, … Terwijl we aan ons tafeltje in de zon genieten zien we onze mederuiters toekomen. Het wordt een groepje van 2 Britse en 2 Braziliaanze amazones plus wij 2 Belgen.
Om half tien worden we aan de stallen verwacht en worden we begroet door de Italiaan Marco en de sympathieke Engelse gids Elsa. Wat me onmiddellijk opvalt is dat alles kraak net is – picobello – én dat de paarden er heel gezond en blij uitzien. Onze ‘companions de route’ staan reeds gezadeld te wachten; op basis van de informatie die we eerder doorgaven werden ze voor ons uitgekozen. Ik krijg Rumba toegewezen, een stevige bruine merrie met zwarte manen en de oortjes naar voor.
We begeleiden onze paarden aan de hand naar de grote overdekte piste en krijgen uitleg van Franco (een icoon in Italië cfr western rijden) over het hoe en wat aangaande western rijden. Daarna proberen we zijn instructies uit op de piste. Losse houding, losse teugel, vooral werken met je lichaam, … Na wat wendingen en drafjes vertrekken we voor een kennismakingsrit buiten. Een korte rit langs wijngaarden en cipressen. Als snel volgt een drafje en een galopje. Rumba ‘rumbaat’ zalig. Het is leuk om weten dat we tot woensdag samen blijven. Na een uurtje keren we terug naar stal en de paarden worden van ons overgenomen.
We trekken onze shorts aan en nemen de huurwagen voor een kennismakingsrit in de regio. We rijden deze keer naar Certaldo en met het kabeltreintje komen we in alweer een soort van filmsetting. Op terugrit naar Castellare di Tonda stoppen we ook nog even in het piepkleine Montaiano (de oude kern is twee straten groot). Bij retour is het tijd voor een volgende rit. We kunnen meteen opstijgen; de tocht brengt ons naar beneden in de vallei aan een klein riviertje en terug uphill langs wijnranken. Het tempo wisselt af en het landschap ook. De tijd vliegt en voor we het weten zijn we terug op stal.
Bij nog een goede 20°C en avondzon genieten we van het buffet en van de wijn. Ik sluit deze dag af aan het zwembad met oog op de zonsondergang.
Ik neem een uitgebreid ontbijt #omdathetkan én #pureverwennerij. Om kwart voor tien staan we opnieuw klaar aan de stallen. De mist die er was bij het opstaan is weggetrokken en het is stralend weer. Van zodra iedereen opgestegen is vertrekken we; we verlaten het landgoed en rijden opnieuw door een zeer gevarieerd landschap: bossen, dorpjes, velden, wijngaarden, olijfbomen, … omdat het lente is worden we omringd door een zee van geurende bloemen.
Na ongeveer 3h in het zadel komen we aan op onze lunchlocatie te midden van een olijfboomgaard. De paarden worden aangelijnd en worden voorzien van water; ondertussen genieten we van een picknick lunch. De zon warmt alles op en met onze buik vol hervatten we onze wandeling. Deze keer passeren we enkele lokale boerderijen, weides met koeien en een kudde schapen. Het landschap is glooiend, dus op en neer. Een stevige workout voor de paarden, maar ze blijken in topconditie.
Rond 16h komen we terug aan op stal en na een douche om het stof af te spoelen installeer ik me aan de bar met een glaasje prosecco; voor het diner maak ik nog een kleine avondwandeling. Het is hier zooooo mooi.
Antipasta als voor, pasta als hoofd en tiramisu als toetje. Need I say more?
Vandaag opnieuw op dagtocht; we rijden twee valleien naar beneden (en boven) over verschillende paden en met ruimte voor draf en galop. De zon is wederom van de partij, de paarden zijn happy en de ruiters ook.
We passeren verlaten huizen en wijngaarden en rijden tot aan het klooster van Jeruzalem in San Vivalda. Sinds 300 na C is dit reeds een plaats voor geloven en in de Middeleeuwen vonden ze niets beter dan een replica van de stad Jeruzalem na te bouwen. Het voelt een beetje vreemd om dit in the middle of nowhere tegen te komen. Nu is het een bezinningscentrum. Gelukkig zijn er veel bossen rondom rond en kunnen we genieten van een heerlijke picknick zonder devote geluiden. Op het menu: focacio, quiche, brocolli en parmaham, pasta met tomaat en watermeloen. Er is ook gedachte aan olijfolie, appelazijn, balsamico en vino. Heerlijk om terug op krachten te komen.
Na de lunch en een kort bezoek aan de kerkjes nemen we de teugels in de handen en leiden we onze paarden een klein stukje bergaf; vervolgens terug in het zadel weg van de bossen. Nog een paar mooie rustige galoppades op de zandstroken naast de wijngaarden en home sweet home. De paarden worden beloond met een douche en ik krijg de kans om met Franco over zijn westernskills en western rijden in het algemeen te praten. Opnieuw veel bijgeleerd!
Het loopt tegen vijf uur en we installeren ons aan de rand van het zwembad om te genieten van onze laatste uren in de zon.
Morgen terug naar regenland België. Helaas, maar opnieuw met een hoofd vol mooie herinneringen en nieuwe ideeën…
Aan elke bestemming kan een leuk pré en/of postverblijf gekoppeld worden. We werken je reis helemaal op maat uit.
De meesten onder ons hebben eigen paarden en rijden regelmatig. We bezoeken de locaties en kunnen hierdoor informatie uit de eerste hand bezorgen.
Bij Vakantie te paard maken we een afspraak wanneer jou dat het beste past. Dat betekent ook ’s avonds of tijdens het weekend indien gewenst.
Je ontvangt van ons bij je reisdocumenten een uitgebreid roadbook van Vakantie te paard. Zo kan je in alle vertrouwen vertrekken.
Vakantie te paard
‘Vakantie te paard’ is een onderdeel van reisbureau Perlan. Wij bieden wereldwijde paardrijvakanties aan in samenwerking met In the Saddle.
Als passioneel ruiter en reiziger ben ik verheugd je te mogen laten meegenieten van al het moois dat het paardenrijk ook in de wijde wereld te bieden heeft.
Door onze website te gebruiken, ga je akkoord met ons cookiebeleid