In oktober ging ik op ruitervakantie in Portugal, meer bepaald in het noorden van Portugal. Het werd een ruitervakantie vol natuur: op zoek naar de Garrano paarden in het Peneda-Gères National Parc. Lees hieronder mijn reisverslag.
Na een vlucht van 2h15 verwelkomt de zon me in Porto. Aangezien ik nog eventjes op het transfer dien te wachten, ga ik op zoek naar een bankje buiten. Zon op mijn gezicht = #kleingelukske.
Stipt op tijd komt Pedro (de eigenaar) ons ophalen. Ik ontmoette Pedro een vijftal jaar geleden en het is een hartelijk weerzien.
De rit van Porto naar Peneda-Gerês National Park duurt ongeveer 2h15. We nemen een binnen route en zien het landschap stilaan veranderen van stad naar dorp naar platteland en gebergte. Onderweg maken we een stop aan een natuurlijke waterbron en trek ik mijn longen vol met vérse lucht. We rijden vervolgens over een uitgedroogd dammeer (door de opwarming van de aarde, ook hier geen of nauwelijks regen) en zien een dorpje – dat 50 jaar geleden door de creatie van het stuwmeer onder water gezet werd – opnieuw volledig boven water…
We slingeren langs een bergroute over de grens met Spanje en rijden dan opnieuw Portugal binnen. Van zodra we aan de locatie toekomen worden we op een wel heel bijzondere manier verwelkomd: 5 wilde paarden inclusief een veulen staan te grazen. We kijken elkaar nieuwsgierig aan. Wat een starter!
Het country house waar ik de komende nachten logeer is prachtig gedecoreerd met eigen gemaakt kunst (schilderijen, smeedkunst en andere artistieke objecten) en smaakvol ingericht. Er is een gemeenschappelijke keuken en zithoek met open haard. De kamers zijn ruim, en mijn kamer heeft zelfs een balkon dat een mooi uitzicht biedt op de tuin, de omringende bergen én de nachtelijke sterrenhemel.
Omwille van gelegen op 800 m koelt het ’s avonds vrij snel af. De paarden ontmoeten we morgen, zij staan op ongeveer 5 km van het country house op zo’n 20 minuten rijden. Het opzet van mijn ‘prospectiereis’ is om zoveel mogelijk informatie in te winnen; dus ogen en oren open en lange gesprekken met de eigenaars.
Hun betrachting?
De dag wordt afgesloten met een laat diner. Op het menu: wortel gembersoep, tomaat, olijf, geitenkaas, brood, Portugese tortilla met groenten en als dessertje zoete druiven; weggespoeld met een heerlijk glaasje rode Portugese wijn. Tijdens het eerste avondmaal wordt er gepolst naar de ervaringen en verwachtingen van de ruiters. Op die manier kunnen paard en ruiter voor de komende week aan elkaar gekoppeld worden.
In de volledig ingerichte keuken is er steeds thee, melk, koffie en water voorhanden. Alsook vers fruit, muesli, cruesli en koekjes. Voor ’s morgens worden ook broodjes en een bordje met bio honing, vers gemaakte confituur, boter en lokale kaas voorzien.
Ik geniet ervan de zon te zien verschijnen boven de bergtoppen en neem ondertussen een stevig ontbijt. Om 10h rijden we richting de stallen zo een 200 meter hogerop, de weg loopt door een typisch Portugees dorp. Bij aankomst worden we verwelkomd door enkele honden. Onze paarden staan klaar in een paddock. Ik krijg Dede (Mister D toegewezen); een voskleurige anglo arab cross van ongeveer 8 jaar. Halster, poets- en zadelinstructies en het eerst komende half uur zijn we zoet. Er wordt veel tijd genomen om de paarden te groomen, inclusief hoevevet, manen conditioner en anti-insect vloeistof.
Op een toffe en correcte manier staan Mariana en Pedro ons bij. Vervolgens via een opstapblok in het zadel. Yes! Mariana, dochter van Pedro en onze gids vandaag, geeft nog wat tips en instructies voor onderweg. Ik ben er gerust in. Dede voelt goed aan en optimaal genieten komt vanzelf.
Na stevig instappen tijd voor een eerste galopje. Veel aansporen is niet nodig, de paarden zijn werkgraag en reageren op het minste commando. Op deze route is het nogal steenachtig, dus veel stappen is de boodschap. Maar dat vind ik helemaal niet erg. Het plateau bezaaid met paarse en gele herfstbloemen en stig om te zien en gaat over in een geurige kruiden, biedt een schitterend uitzicht naar Spanje.
We komen twee kuddes met wilde Garrano paarden tegen en zij zijn al even nieuwsgierig als wij. Onze paarden maken er niets van. Naar de prachtige zachtaardige Cachema koeien – herkenbaar aan hun grote horens, zwarte eyeliner en vriendelijk gezicht – die we kruisen kijken ze wel met alerte blik.
Na een introrit van ongeveer twee uur komen we terug aan in de stallen. Aftuigen, afsponzen, laten drinken en hup ze mogen vrij ronddwalen op de heide. Bij etenstijd komen ze vanzelf naar de stallen terug. Het weer is zonnig en warm, we genieten van een late lunch (vispastei met cake als dessert, vergezeld van een heerlijk glaasje frisse wijn).
In de namiddag is er een excursie naar de poort van het nationale park voorzien (per auto ongeveer 30’ rijden). Aan de hand van een grote kaart schets Pedro de regio; er is ook een leuke promofilm met alle activiteiten in de buurt (mountainbiken, wandelen, jumping, canyoning, …) en een exposé over dieren die enkel in dit gebied voorkomen. Pedro was vroeger natuur documentaire maker en hij deelt met passie zijn kennis.
Terug naar huis voor een laat diner: erwtensoep, Portugese stoofschotel, tomaten salade en warme appel als toetje. Na nog een afsluitende warme douche en een hoofd vol nieuwe ervaringen kruip ik onder de lakens.
Bij het ochtendgloren word ik gewekt door talrijke vogelgeluiden. Ik smijt mijn raam open en snuif de pure berglucht in. Niet ver van mij is een specht op een boom aan het inpikken. Ik neem een stevig ontbijt; de pure lucht en de beweging scherpen mijn eetlust aan ☺
Om 10h vertrek naar de stallen en rond 11h starten we de rit. Vandaag staat een 8-lus-rit gepland. We passeren wel 5 kuddes wilde paarden en rijden dwars door enkele meutes koeien. Aan een meertje houden we halt zodat de paarden kunnen drinken. Onderweg passeren we een hunnebed met inscripties van meer dan 6000 jaar oud. Huidige missie: schuilstal voor de Garrano paarden.
De lunch wordt aangevoerd door een voertuig. Place to be: een vervallen politiekantoor gelegen op een oude smokkelroute. Terwijl de paarden genieten van een break, schuiven wij aan een gezellig gedekte tafel voor salade, kazen, miniquiches, mangocake, water, fruitsap, koffie, thee. Het uitzicht krijgen we er zo maar bovenop. Omwille van moeilijk terrein wordt er veel gestapt, maar als afsluitertje is er een stevige rengalop voorzien. WOEHOEOEOEOEOEO
Na de douche voor paard en ruiters, krijgen we vandaag als extra een yogales gegeven door Anabelle: focus op adem en strech, eindigend met ‘OM’ en meditatie. Helemaal zen klaar voor alweer een heerlijk diner: tomatensoep, seitan (en kip voor de vleeseters), rijst en chocomousse.
Mooie liedjes duren niet lang. Vandaag al eindigt helaas mijn workaction. Na een – alweer magische zonsopgang – en een heerlijk puur ontbijtje vatten we de rit aan naar de luchthaven. Deze keer niet langs landelijke wegen, maar langs de snelweg dra mogelijk. Ik word mooi op tijd aan de vertrekhal afgezet en besluit mezelf nog te trakteren met een typisch Portugees hapje: een Pasteis de Belem. Até a vista Portugal!
Aan elke bestemming kan een leuk pré en/of postverblijf gekoppeld worden. We werken je reis helemaal op maat uit.
De meesten onder ons hebben eigen paarden en rijden regelmatig. We bezoeken de locaties en kunnen hierdoor informatie uit de eerste hand bezorgen.
Bij Vakantie te paard maken we een afspraak wanneer jou dat het beste past. Dat betekent ook ’s avonds of tijdens het weekend indien gewenst.
Je ontvangt van ons bij je reisdocumenten een uitgebreid roadbook van Vakantie te paard. Zo kan je in alle vertrouwen vertrekken.
Vakantie te paard
‘Vakantie te paard’ is een onderdeel van reisbureau Perlan. Wij bieden wereldwijde paardrijvakanties aan in samenwerking met In the Saddle.
Als passioneel ruiter en reiziger ben ik verheugd je te mogen laten meegenieten van al het moois dat het paardenrijk ook in de wijde wereld te bieden heeft.
Door onze website te gebruiken, ga je akkoord met ons cookiebeleid