Voor we over je bijzondere beroep praten, kan je jezelf eerst kort even voorstelen?

• Sap Stephanie, geboren en getogen in Deinze
• Twee dochters die zot zijn van paarden, met in het bijzonder ons paard : Tango
• Sportieve administratieve duizenpoot en grote dierenliefhebber
• Gepassioneerde reisagent, gepassioneerde amazone
• Werk van thuis uit, voornamelijk op afspraak

Ben je zelf ook actief in de paardensport?

Voor corona ging ik regelmatig bij vrienden en op verschillende locaties rijden plus uiteraard enkele ruitervakanties, tijdens Corona kwam er tijd en ruimte om mijn kinderdroom (eindelijk) te verwezenlijken: een eigen paard. Vrienden boden me de kans om het geknipte paard van hen over te nemen: Tango, een ruin van toen 12 jaar; combi van Spaanse papa en Conemara pony. Hij meet 1m49 en is dus een paard en géén pony 😊.  Hij staat 24/7 buiten op 4 km van huis en ik breng hem dagelijks een bezoekje. We gaan een keer of drie per week wandelen. It takes two to tango, and we both love it!

Hoe ben je erop gekomen om paardrijdvakanties aan te bieden?

Aangezien ik eind mijn twintiger jaren actief was in het trainen van endurance paarden (hier is mijn passie voor wandelingen te paard geboren), wou ik voor mijn 30^e verjaardag een ‘specialleke’ doen voor mezelf – eens weg van de Vlaamsche wegen –  en ik boekte een ‘African Explorer’ – een safari te paard combi van Zuid Afrika en Botswana; daar ontmoette ik ruiters die via In the Saddle UK geboekt hadden.  Bij mijn retour trok ik mijn stoute schoenen aan en contacteerde hen: ‘ik ben een ruiter en heb een reiskantoorlicentie; mag ik jullie aanbod in de Benelux verdelen’?’ en de rest is geschiedenis…

Hoe lang ben je hier al mee bezig?

Al sinds 2007; dus ondertussen ken ik 25 jaar de klappen van de zweep. Ik sta er echter van versteld dat er nog veel mensen niet weten dat een paardrijvakantie in het buitenland kan. Maar het kan dus 😊

Op het internet is er een ongezien aanbod, je ziet het bos door de bomen niet; allemaal bieden ze ‘de beste paarden’ en ‘de mooiste accommodatie’.

Maar het belangrijkste is niet alleen om de kwaliteit van de paarden en het verblijf te garananderen, maar ook om de juiste vakantie aan de juiste ruiter(verwachtingen) te koppelen. Vandaar dat ik zelf veel ter plaatse ga, zodat ik info uit eerste hand kan geven.

Wat moeten wij ons voorstellen bij een paardrijvakantie?

Eerst en vooral hangt het veel af van welk type vakantie je kiest. Een trektocht (hier rij je van punt a naar b enz) of een stertocht (hier keer je steeds terug naar het zelfde punt), een dressuurstage, rijden aan het strand of door de bergen, ranchvakantie of expeditie? 

Wij werken met het systeem van de skipistes: blauw (= beginner), rood (= gevorderde) en zwart (= ervaren). Op die manier kan iedereen op zijn niveau rijden en genieten.

Op sommige locaties kan je ook leren paardrijden. 

Globaal komt het erop neer dat je op eigen kracht de vlucht – al dan niet via Vakantie te Paard gereserveerd – de bestemming neemt, daar staat iemand jou op te wachten voor de start van de rit en vervolgens: genieten, genieten, genieten! Op het einde van jouw vakantie wordt je terug naar de luchthaven gebracht.  Bijzonder is ook dat we werken met kleine groepjes (vaak max 10 ruiters of minder); meestal in internationaal gezelschap.  Een ruitervakantie is niet alleen geschikt voor families, koppels of vrienden; ook voor solo ruiters is een vakantie te paard pérfect; je komt in een groep terecht met mensen die allemaal dezelfde passie delen; een gespreksonderwerp is snel gevonden (én we geraken er niet over uitgepraat 😊).  Ook nog even meegeven dat op sommige bestemmingen ook niet ruiters welkom zijn, voor hen voorzien we een huurwagen, of ze kunnen in de buurt golfen, of doen de safari’s mee te voet, per fiets of in de jeep.

Hoe ga je te werk om in een vreemd land zoiets georganiseerd te krijgen?

Alle ritten die we aanbieden (ongeveer 180 ritten in 40 landen) werden door iemand van het team – of door mezelf – uitgetest. Paardenwelzijn staat op nummer 1. We werken evenwel een checklist van wel 16 pagina’s af, zodat het volledige plaatje klopt. Uiteraard gaan we regelmatig ook terug ter plaatse om alles te evalueren.  Gidsen / eigenaars brengen ons regelmatig een bezoek voor updates en uiteraard zijn er ook de online meet and greets om de puntjes op de i te zetten en bij te schaven waar nodig.

Een bijkomende handige tool is de feedback van ruiters te plaatse. Hun aanvullingen / bemerkingen worden steeds ter harte genomen.

Wat is het moeilijkste aan je job?

Aangezien ik mijn job mijn passie is en mijn passie mijn job ken ik niet zoveel moeilijke momenten. De enige moeilijkheid (tot nu toe – hout vast houden) was de tsunami van Corona golven. De reissector heeft hier onnoemlijk onder geleden. Wist je dat ik nu nog steeds klanten heb die een ‘corona’ vakantie nog dienen in te halen …

Wat is het makkelijkst of het leukst aan je job?

Uitkijken naar, dromen van, reizen, beleven … iedereen vindt dit plezant. Ik ben bevoorrecht om in een ‘leuke’ sector aan de slag te zijn.

Toen ik mijn Master studie in toerisme in 1994 startte kreeg ik te horen dat je van reizen verkopen niet rijk wordt, maar dat je de wereld ziet en wereldwijd contacten legt. Ik kan het alleen maar beamen. Ondertussen heb ik een zeventigtal verschillende landen op mijn konto (waar onder verschillende landen al meerdere keren); mijn – never ending – bucket list werk ik gestaag af.

Uiteraard geeft ook de appreciatie en de follow up van de klanten enorme voldoening. Omdat ik alleen werk en graag voldoende tijd voor iedereen uittrek, ken ik heel wat mensen persoonlijk en zijn ze veel meer dan zomaar een klant.

Er zijn meerdere reisbureaus voor paardrijdvakanties. Wat maakt jouw bureau zo bijzonder?

Ik stuurde Toerisme, ging aan de slag in verschillende reiskantoren, vond dat ik het zelf beter (lees: vooral persoonlijker en met meer aandacht) kon doen en startte in 2005 mijn eigen reisbureau: Perlan met als specialiteit op maat gemaakte reizen.

In 2007 startte de samenwerking met In the Saddle en sinds dan combineer ik het beste van twee werelden: passie voor paarden / paardrijden en reizen.

Aangezien ik ook een ‘normaal’ en erkend reisbureau (ik zetel oa sinds 2007 ook in de Raad van Bestuur van de Vereniging Vlaamse Reisbureau’s) en de nodige expertise en kennis bezit, kan ik – desgewenst – een reis van a tot z regelen inclusief visums, huurwagen, vluchten, annulerings- en/of bijstandsverzekering, verblijf voor en/of na… Dat ik al een stukje van de wereld gezien heb, helpt natuurlijk ook.

We gaan dus voor de ‘full mounty’ en niet zo zeer enkel die ene week te paard.

Welke eigen vakantie blijft je zelf echt bij en waarom?

Ik krijg vaak de vraag als reisprofessional: welke vakantie vond jij het beste…

Het is bijzonder moeilijk om te kiezen omdat elke vakantie zijn charmes heeft.

Om er eentje naar voor te schuiven: mijn eerste safari te paard, op mijn 30^e verjaardag in Botswana. We hadden een kudde olifanten gevolgd (Prachtig! Meer dan 30 kanjers met enkele kleintjes die hun slurf rond de staart van hun mama draaiden), plots zegt de back up gids: ‘elephant in the tree’; wij allemaal lachen natuurlijk, bleek: de staart van een luipaard te zijn. We positioneerden ons onder de grote mashatu boom waar hij lag te rusten. Het luipaard kreeg het op z’n heupen en sprong met een oorverdovend gebrul uit de boom, de paarden stoven weg, 2 in galop dezelfde richting als het luipaard. De gids trok onmiddellijk zijn geweer en riep: ‘where the hell are you going, stop your horses’. Dit is nu bijna 17 jaar geleden, maar ik herbeleef hiervan regelmatig deze thrill.

Evengoed is mijn intense dressuurstage in Portugal eentje om te onthouden, of aan de Spaanse kustlijn de vissen in de golven zien meerollen terwijl je in de branding rijdt.

Of mijn laatste reis in de Okavango Delta in Botswana vorige maand: hier zag ik op 1 dag meer dieren dan op mijn zes voorgaande ruitersafari’s samen.

En om af te sluiten: in galop door de bush in Kenia, met op de achtergrond de Mount Kilimanjaro, in de verte zie ik een tafel gedekt staan voor ons ontbijt en op hetzelfde moment zet er een klein vliegtuigje naast ons de landing in. Onvergetelijk!

Heb je nog een leuke anekdote of iets dat je echt wilt vertellen aan onze lezers?

Je bent nooit te oud om dit te doen. De oudste ruiter die ik had was 96 jaar (hij zat wel nog elke dag in het zadel) en hij reed me z’n achterkleinzoon van 18 in hun old timer Porsche van 36 jaar naar Noord Portugal om daar een week te gaan paardrijden.  Zijn echtgenote is me na afloop in tranen komen bedanken om dit geregeld te hebben voor hen.

Aan een paardrijvakantie hangt vaak een (stevig) prijskaartje, maar als je ziet welke logistiek verbonden is aan de reizen, hoeveel uren je in het zadel zit, het uitkijken naar, het herinneren van … elke Euro waard!

Informeer goed welke vakantie bij jou past en dan wordt dit ongetwijfeld een reis om lang van na te genieten.

En nog een laatste waarschuwing: opgelet met rijden tussen de big five … een safari te paard is immers verslavend. (Ik spreek uit ervaring)